အာဗြဟံ အသက်တာမှ သင်ခန်းစာ ၇ ချက်။

အာဗြဟံ အသက်တာမှ
သင်ခန်းစာ ၇ ချက်။

အခြေပြုကျမ်း
ကမာ္ဘဦးကျမ်း ၁၂ မှ ၁၆

၁။ အရာအားလုံးကို စွန့်၍ နှုတ်ကပတ်တော်
အတိုင်း အသက်ရှင်ခြင်း။ (ကမာ္ဘ ၁၂)။

ဘုရားသခင် ခေါ်သံကို အာဗြဟံ ကြားချိန်ဟာ
အသက်အရွယ် အတော်ကြီးရင့်နေချိန်ဖြစ်ပြီး မိဘ ပိုင်ဆိုင်တာကို စွန့်ပြီး ဘုရားသခင် ပြလတ္တံ့ပြည်ကို သွားရမှာဖြစ်တယ်။ ဘယ် ပြည်လဲ ဆိုတာကို ဘုရားသခင်က သူ့ကို ခေါ်တဲ့ အချိန်မှာ သူမသိသေးပါဘူး။

အဲ့ဒီခေတ်မှာ ဥရမြို့ဟာဆိုရင် အတိုးတက်ဆုံးမြို့ထဲမှာလည်း ပါတာဖြစ်တယ်။


သို့သော် ဘုရားသခင်က ခေါ်တဲ့အတွက် သူထပြီးသွားတာဖြစ်တယ်။ ဘုရားသခင် အလိုတော် နှုတ်ကပတ်တော်သည် တစ်ခါတစ်ခါ ဖြစ်နေသော အခြေအနေနဲ့ ကွဲလွဲနိုင်တယ်။ လူ့ အသိဉာဏ်က တစ်ခါတစ်ခါ ဘုရားအသံတော်အတိုင်းလုပ်ဖို့ အတားအဆီးဖြစ်တတ်တယ်။ သို့သော် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် လှမ်းဖို့အတွက် အာဗြဟံ သက်သေပြခဲ့တယ်။

၂။ ဘယ်ရောက်ရောက် ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ခြင်း၊
ယဇ်ပလ္လင်တည်ခြင်း (ကမာ္ဘ ၁၃နှင့် ၁၄)။

အာဗြဟံသည် မိမိ မြို့မှ ထွက်လာခဲ့ပြီးတဲ့အခါ မောရသပိတ်ပင် အရင်မှာ ယဇ်ပလ္လင်တည်ခဲ့ပြီး၊ အခန်းကြီး ၁၃ မှာ သိုးနွား ပေါကြွယ်ဝချိန်မှာလည်း အဲ့ဒီ ဒေသကို ရောက်တဲ့အခါ ဘုရားသခင်အတွက် ယဇ်ပလ္လင်ပြန်တည်ခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့အသက်တာမှာလည်း ဆင်းရဲချိန်ဖြစ်ဖြစ်၊ အဆင်ပြေချိန်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်အချိန်မဆို ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ခြင်း အသက်တာ ပြသရမှာဖြစ်တယ်။

ခရစ်ယာန်တို့သည်လည်း မိသားစုနှင့် ဝေးသည်ဖြစ်စေ၊ အသင်းတော်နှင့် ဝေးသည်ဖြစ်စေ၊ ပညာသင်ရသည်ဖြစ်စေ၊ အိမ်ထောင် ကျသည်ဖြစ်စေ၊ တစ်နယ် တစ်ကျေးသို့ ပြောင်းရွှေ့အလုပ်လုပ်ရသည်ဖြစ်စေ ဘယ်ရောက် ရောက် ဘုရားသခင်ကို အစဉ် ကိုးကွယ်ခြင်းဝတ်ကို ပြုရမှာဖြစ်တယ်။

၃။ ခွဲခွာသင့်သူကို ခွဲခွဲသင့်ချိန်တွင်နှင့် ခွဲခွာခြင်း။

အာဗြဟံဟာ သူ့တူနဲ့ လမ်းခွဲခဲ့တယ်။ သူ့တူလောတလည်း မိမိလူမျိုးကို ထားခဲ့ပြီး၊ ဘုရားသခင် နောက်ကို လိုက်သော အာဗြဟံနောက်ကိုလိုက်လို့ သူလည်း ကောင်းကြီးတိုးပွားတာဖြစ်တယ်။ သို့သော် ခွဲခွာသင့်တဲ့အချိန်မှာ ခွဲခွာရမှာဖြစ်တယ်။

ယနေ့ ခရစ်ယာန်လောကမှာလည်း ဘုရားသခင်အကြောင်း၊ ကိုးကွယ် ခြင်း ဆိုင်ရာ၊ ဝိညာဉ်ရေးရာ အသက်တာပိုင်းမှာ အမြင်အမျိုးမျိုးမတူကြ။ အာဗြဟံရဲ့ ကျွန်တို့နဲ့ လောတ ကျွန်တို့ ရန်ဖြစ်သလိုမျိုးဖြစ်ကြတယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့ ဖွင့်ပြမှု ရတဲ့ အတိုင်းအတာအလျောက် ဘုရားသခင်အကြောင်း ဆွေးနွေးကြတာ၊ ပြောကြတာဖြစ်တယ်။
အငြင်းမပွားဘဲ၊ ခွဲခွာသင့်သူကို ခွဲခွာပါ။

၄။ ပုံမှန် ခင်မင်မှုကို ထိန်းသိမ်းခြင်း

အာဗြဟံသည် ဦးလေးနှင့် လမ်းခွဲပြီးချိန်တွင် ရန်သူ့လက်ထဲရောက်သည်။
ဒါကို တစ်ခြားလူမျိုးက သတင်းလာပို့တယ်။ လူ ၃၁၀ နဲ့ ပြန်ကယ်ခဲ့တယ်။

ခရစ်ယာန်တို့ အသက်တာမှာလည်း ဘာသာခြားတွေနဲ့ အရမ်းတည့်စရာ လည်း မလိုသလို၊ အရမ်း မတည့်အောင် နေစရာလည်း မလို၊ လိုအပ်တဲ့ သတင်းစကား၊ ဗဟုသုတ အပြန်အလှန်ဝေမျှသင့်ပါတယ်။

အာဗြဟံလည်း လောတက မပစ်ပယ်ပါဘူး။ ခရစ်ယာန် အချင်းချင်းလည်း လုံး၀ မရင်းနှီးရင်တောင် ပစ်ပယ်စရာမလိုပါ။

ကိုယ့်အပေါ် ဘယ်လိုပြုခဲ့ပြုခဲ့ သူတို့ ဒုက္ခရောက်တဲ့အခါ ကယ်တင်ဖို့ရန် အာဗြဟံ ပုံသက်သေပြခဲ့တယ်။

၅။ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း ကဲ့သို့ ဘုရားသခင်သည် ရေးမှတ်၍ ပဋိညာဉ်ပြုခြင်း

အာဗြဟံ အသက်အတော်ကြီးနေပြီ။
သူ့အားဖြင့် လူမျိုးကြီးဖြစ်စေမယ်ဆိုတာ ယုံနေတုန်းပဲ။

(ကမာ္ဘ ၁၅.၆ - အာဗြံ သည် ထာဝရဘုရားကို ယုံကြည်သည်ဖြစ်၍၊ သူ၏ ယုံကြည်ခြင်းကို ဖြောင့် မတ်ခြင်းကဲ့သို့ မှတ်တော်မူ၏)။

အခန်းကြီး ၁၅. အပိုဒ်ငယ် ၁၃ မှာ အာဗြဟံ သားသမီးတွေဟာ နှစ် ၄၀၀ ကျွန်ခံရဦးမယ်ဆိုတာ ပြောတယ်။ တိုးပွားပြီး ပြန်လွတ်မှာလည်းပြောပါတယ်။

လူမျိုး ၄ ဆက် လွန်ပြီးတဲ့အခါ ဒီမျိုးဆက်တွေဟာ ပြန်လွတ်လာမယ်လို့ ဘုရားသခင်ပြောပါတယ်။

အာဗြဟံကိုယ်တိုင်လည်း ငြိမ်ဝပ်စွာ အသက်ချုပ်ရမယ်လို့လည်း ဖော်ပြထားတယ်။

အခန်းကြိး ၁၅. အပိုဒ်ငယ် ၁၈ အရ ဒါတွေဟာ ဘုရားသခင်သည် အာဗြဟံနှင့် ပဋိညာဉ်ပြုခြင်း ဖြစ်တယ်။

ခရစ်ယာန်တို့သည်လည်း ယုံကြည်သောအားဖြင့် ကျေးဇူးတော်ကြောင့် ကယ်တင်ခြင်း ရောက်တာဖြစ်တယ်။ ဘဝမှာ ဘယ်လိုပင်ခက်ခဲ နေပါစေ ငြိမ်ဝပ်စွာ အသက်ချုပ်ရပြီး၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ အိမ်တော်မှာ အစဉ်အမြဲနေရမှာဖြစ်တယ်။

၆။ ကာယတပ်မက်ခြင်းမှ လူသစ်ဖြစ်ခြင်း။ (အခန်းကြီး ၁၆-၁၇)

အာဗြဟံ သည် ဟာဂရထံမှ ဣရှမေလကို မြင်ချိန်မှာ အသက် ၈၆ နှစ် ရှိပြီဖြစ်တယ်။ လူဖြစ်သည့်အလားလျှော်စွာ လူ့အခြေအနေအားဖြင့် လူမျိုးကြီး မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်လို့ ကျွန်မနဲ့ နေတာဖြစ်တယ်။

ဒါကို ဘုရားသခင်က မနှစ်မြို့ပါဘူး။ အခန်းကြီး ၁၇မှာ။ ပဋိညာဉ်အသစ်ပြန်ပြုပြီး နာမည်ကိုပါ ပြောင်းစေခဲ့တယ်။ အာဗြံ ကနေ အာဗြဟံအဖြစ်ပေါ့။ ပြီးတဲ့အခါ ပဋိညာဉ် အသစ်အနေဖြင့် အရေဖျားလှီးခြင်းမင်္ဂလာကို ပထမဆုံး အစပြုခဲ့တယ်။

ကိုယ်ကာယ တပ်မက်ခြင်းသည် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ရောနှောရန်မဟုတ်။

၇။ မည်သူ့ကို ခရီးဦးကြိုပြုရမည်ကို သိသည်။

အာဗြဟံသည် ဘုရားလူတို့လာသည်ကို တွေ့သည်။ မြင်သည် သိသည်။
ခရစ်ယာန် အသက်တာတွင်လည်း မည်သူ့ကို မည်သည့် အတိုင်းအတာအထိ ခရီးဦးကြိုပြုသင့်ကြောင်း၊ နာခံမှု၊ သွန်သင်မှု ခံယူသင့်ကြောင်း သိရမည်။

ထိုသို့သိရန် ဘုရားသခင်၌ ယုံကြည်ခြင်း ခိုင်မြဲရမည်။
ယုံကြည်ခြင်းသည် ကြားနာခြင်းမှဖြစ်ပြီး၊ ထိုကြားနာခြင်းသည် နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့်သာ ဖြစ်ရမည်။

မန်ပီး။
အာျဗဟံ အသက္တာမွ
သင္ခန္းစာ ၇ ခ်က္။

အေျချပဳက်မ္း
ကမာၻဦးက်မ္း ၁၂ မွ ၁၆

၁။ အရာအားလုံးကို စြန္႔၍ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္
အတိုင္း အသက္ရွင္ျခင္း။ (ကမာၻ ၁၂)။

ဘုရားသခင္ ေခၚသံကို အာျဗဟံ ၾကားခ်ိန္ဟာ
အသက္အရြယ္ အေတာ္ႀကီးရင့္ေနခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး မိဘ ပိုင္ဆိုင္တာကို စြန္႔ၿပီး ဘုရားသခင္ ျပလတၱံ႔ျပည္ကို သြားရမွာျဖစ္တယ္။ ဘယ္ ျပည္လဲ ဆိုတာကို ဘုရားသခင္က သူ႔ကို ေခၚတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူမသိေသးပါဘူး။

အဲ့ဒီေခတ္မွာ ဥရျမဳိ႕ဟာဆိုရင္ အတိုးတက္ဆုံးျမဳိ႕ထဲမွာလည္း ပါတာျဖစ္တယ္။

သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္က ေခၚတဲ့အတြက္ သူထၿပီးသြားတာျဖစ္တယ္။ ဘုရားသခင္ အလိုေတာ္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ တစ္ခါတစ္ခါ ျဖစ္ေနေသာ အေျခအေနနဲ႔ ကြဲလြဲႏိုင္တယ္။ လူ႔ အသိဉာဏ္က တစ္ခါတစ္ခါ ဘုရားအသံေတာ္အတိုင္းလုပ္ဖို႔ အတားအဆီးျဖစ္တတ္တယ္။ သို႔ေသာ္ ယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ လွမ္းဖို႔အတြက္ အာျဗဟံ သက္ေသျပခဲ့တယ္။

၂။ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ျခင္း၊
ယဇ္ပလႅင္တည္ျခင္း (ကမာၻ ၁၃ႏွင့္ ၁၄)။

အာျဗဟံသည္ မိမိ ျမဳိ႕မွ ထြက္လာခဲ့ၿပီးတဲ့အခါ ေမာရသပိတ္ပင္ အရင္မွာ ယဇ္ပလႅင္တည္ခဲ့ၿပီး၊ အခန္းႀကီး ၁၃ မွာ သိုးႏြား ေပါႂကြယ္၀ခ်ိန္မွာလည္း အဲ့ဒီ ေဒသကို ေရာက္တဲ့အခါ ဘုရားသခင္အတြက္ ယဇ္ပလႅင္ျပန္တည္ခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အသက္တာမွာလည္း ဆင္းရဲခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္၊ အဆင္ေျပခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အခ်ိန္မဆို ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ျခင္း အသက္တာ ျပသရမွာျဖစ္တယ္။

ခရစ္ယာန္တို႔သည္လည္း မိသားစုႏွင့္ ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ၊ အသင္းေတာ္ႏွင့္ ေ၀းသည္ျဖစ္ေစ၊ ပညာသင္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ အိမ္ေထာင္ က်သည္ျဖစ္ေစ၊ တစ္နယ္ တစ္ေက်းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕အလုပ္လုပ္ရသည္ျဖစ္ေစ ဘယ္ေရာက္ ေရာက္ ဘုရားသခင္ကို အစဥ္ ကိုးကြယ္ျခင္း၀တ္ကို ျပဳရမွာျဖစ္တယ္။

၃။ ခြဲခြာသင့္သူကို ခြဲခြဲသင့္ခ်ိန္တြင္ႏွင့္ ခြဲခြာျခင္း။

အာျဗဟံဟာ သူ႔တူနဲ႔ လမ္းခြဲခဲ့တယ္။ သူ႔တူေလာတလည္း မိမိလူမ်ဳိးကို ထားခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ ေနာက္ကို လိုက္ေသာ အာျဗဟံေနာက္ကိုလိုက္လို႔ သူလည္း ေကာင္းႀကီးတိုးပြားတာျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္ ခြဲခြာသင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ခြဲခြာရမွာျဖစ္တယ္။

ယေန႔ ခရစ္ယာန္ေလာကမွာလည္း ဘုရားသခင္အေၾကာင္း၊ ကိုးကြယ္ ျခင္း ဆိုင္ရာ၊ ဝိညာဥ္ေရးရာ အသက္တာပိုင္းမွာ အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးမတူၾက။ အာျဗဟံရဲ႕ ကၽြန္တို႔နဲ႔ ေလာတ ကၽြႏ္တို႔ ရန္ျဖစ္သလိုမ်ဳိးျဖစ္ၾကတယ္။

ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဖြင့္ျပမႈ ရတဲ့ အတိုင္းအတာအေလ်ာက္ ဘုရားသခင္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကတာ၊ ေျပာၾကတာျဖစ္တယ္။
အျငင္းမပြားဘဲ၊ ခြဲခြာသင့္သူကို ခြဲခြာပါ။

၄။ ပုံမွန္ ခင္မင္မႈကို ထိန္းသိမ္းျခင္း

အာျဗဟံသည္ ဦးေလးႏွင့္ လမ္းခြဲၿပီးခ်ိန္တြင္ ရန္သူ႔လက္ထဲေရာက္သည္။
ဒါကို တစ္ျခားလူမ်ဳိးက သတင္းလာပို႔တယ္။ လူ ၃၁၀ နဲ႔ ျပန္ကယ္ခဲ့တယ္။

ခရစ္ယာန္တို႔ အသက္တာမွာလည္း ဘာသာျခားေတြနဲ႔ အရမ္းတည့္စရာ လည္း မလိုသလို၊ အရမ္း မတည့္ေအာင္ ေနစရာလည္း မလို၊ လိုအပ္တဲ့ သတင္းစကား၊ ဗဟုသုတ အျပန္အလွန္ေ၀မွ်သင့္ပါတယ္။

အာျဗဟံလည္း ေလာတက မပစ္ပယ္ပါဘူး။ ခရစ္ယာန္ အခ်င္းခ်င္းလည္း လုံး၀ မရင္းႏွီးရင္ေတာင္ ပစ္ပယ္စရာမလိုပါ။

ကိုယ့္အေပၚ ဘယ္လိုျပဳခဲ့ျပဳခဲ့ သူတို႔ ဒုကၡေရာက္တဲ့အခါ ကယ္တင္ဖို႔ရန္ အာျဗဟံ ပုံသက္ေသျပခဲ့တယ္။

၅။ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္သည္ ေရးမွတ္၍ ပဋိညာဥ္ျပဳျခင္း

အာျဗဟံ အသက္အေတာ္ႀကီးေနၿပီ။
သူ႔အားျဖင့္ လူမ်ဳိးႀကီးျဖစ္ေစမယ္ဆိုတာ ယုံေနတုန္းပဲ။

(ကမာၻ ၁၅.၆ - အာျဗံ သည္ ထာ၀ရဘုရားကို ယုံၾကည္သည္ျဖစ္၍၊ သူ၏ ယုံၾကည္ျခင္းကို ေျဖာင့္ မတ္ျခင္းကဲ့သို႔ မွတ္ေတာ္မူ၏)။

အခန္းႀကီး ၁၅. အပိုဒ္ငယ္ ၁၃ မွာ အာျဗဟံ သားသမီးေတြဟာ ႏွစ္ ၄၀၀ ကၽြန္ခံရဦးမယ္ဆိုတာ ေျပာတယ္။ တိုးပြားၿပီး ျပန္လြတ္မွာလည္းေျပာပါတယ္။

လူမ်ဳိး ၄ ဆက္ လြန္ၿပီးတဲ့အခါ ဒီမ်ဳိးဆက္ေတြဟာ ျပန္လြတ္လာမယ္လို႔ ဘုရားသခင္ေျပာပါတယ္။

အာျဗဟံကိုယ္တိုင္လည္း ၿငိမ္၀ပ္စြာ အသက္ခ်ဳပ္ရမယ္လို႔လည္း ေဖာ္ျပထားတယ္။

အခန္းႀကိး ၁၅. အပိုဒ္ငယ္ ၁၈ အရ ဒါေတြဟာ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံႏွင့္ ပဋိညာဥ္ျပဳျခင္း ျဖစ္တယ္။

ခရစ္ယာန္တို႔သည္လည္း ယုံၾကည္ေသာအားျဖင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္း ေရာက္တာျဖစ္တယ္။ ဘ၀မွာ ဘယ္လိုပင္ခက္ခဲ ေနပါေစ ၿငိမ္၀ပ္စြာ အသက္ခ်ဳပ္ရၿပီး၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အိမ္ေတာ္မွာ အစဥ္အၿမဲေနရမွာျဖစ္တယ္။

၆။ ကာယတပ္မက္ျခင္းမွ လူသစ္ျဖစ္ျခင္း။ (အခန္းႀကီး ၁၆-၁၇)

အာျဗဟံ သည္ ဟာဂရထံမွ ဣရွေမလကို ျမင္ခ်ိန္မွာ အသက္ ၈၆ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္တယ္။ လူျဖစ္သည့္အလားေလွ်ာ္စြာ လူ႔အေျခအေနအားျဖင့္ လူမ်ဳိးႀကီး မျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္လို႔ ကၽြန္မနဲ႔ ေနတာျဖစ္တယ္။

ဒါကို ဘုရားသခင္က မႏွစ္ျမဳိ႕ပါဘူး။ အခန္းႀကီး ၁၇မွာ။ ပဋိညာဥ္အသစ္ျပန္ျပဳၿပီး နာမည္ကိုပါ ေျပာင္းေစခဲ့တယ္။ အာျဗံ ကေန အာျဗဟံအျဖစ္ေပါ့။ ၿပီးတဲ့အခါ ပဋိညာဥ္ အသစ္အေနျဖင့္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းမဂၤလာကို ပထမဆုံး အစျပဳခဲ့တယ္။

ကိုယ္ကာယ တပ္မက္ျခင္းသည္ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ ေရာေႏွာရန္မဟုတ္။

၇။ မည္သူ႔ကို ခရီးဦးၾကဳိျပဳရမည္ကို သိသည္။

အာျဗဟံသည္ ဘုရားလူတို႔လာသည္ကို ေတြ႕သည္။ ျမင္သည္ သိသည္။
ခရစ္ယာန္ အသက္တာတြင္လည္း မည္သူ႔ကို မည္သည့္ အတိုင္းအတာအထိ ခရီးဦးၾကဳိျပဳသင့္ေၾကာင္း၊ နာခံမႈ၊ သြန္သင္မႈ ခံယူသင့္ေၾကာင္း သိရမည္။

ထိုသို႔သိရန္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္း ခိုင္ၿမဲရမည္။
ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ၾကားနာျခင္းမွျဖစ္ၿပီး၊ ထိုၾကားနာျခင္းသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္သာ ျဖစ္ရမည္။

မန္ပီး။