တရားသူကြီးမှတ်စာ ခြုံငုံလ့လာခြင်း- Book of Judges. Reshare #9Dan Unicode & Zawgyi

 9Dan

တရားသူကြီးမှတ်စာ ခြုံငုံလ့လာခြင်း- Book of Judges.
Reshare #9Dan Unicode & Zawgyi
===========
၁။ နိဒါန်း
က္ကသရေလလူမျိုးတို့ ခါနာန်ပြည်ကို ဝင်ရောက်ကြပြီး
ဘုရင်စနှစ်ဖြင့်အုပ်စိုးသော နိုင်ငံအဖြစ် မတည်ရှိခင်ကာလ
အတွင်း နှစ်ပေါင်းနှစ်ရာခန့်အား တရားသူကြီးများခေတ်ဟု
သိရသည်။ထိုအချိန်ကာလ၌ ဘုရားသခင်က ခေါင်ဆောင်
အရည်အချင်းအထူးဆုကျေးဇူးပေးထားသည့် ယောကျာၤား၊
သို့မဟုတ် မိန်းမတို့ကို ခေါင်ဆောင်အဖြစ် ခွဲခန့်ပေးသည်။
ထိုသူတို့အား တရားသူကြီးများဟု ခေါ်ဆိုသည်။ သူတို့မှာ
ဘုရားသခင်၏ အပြစ်စီရင်ခြင်းမျညးကို ဆောင်ရွက်ပေးရ
ကြပြီး၊ က္ကသရေလလူတို့အပေါ် အတင်းအဓမ္မအနိုင်ကျင့်
လာသော ရန်သူတို့ကို နင်းထုတ်ခြင်း၊ က္ကသရေလလူမျိုးတို့
အတွင်း အငြင်းအပွားမှုများ ဖြေရှင်းကိုင်တွယ်ပေးခြင်းဖြင့်
ဆောင်ရွက်ပေးကြသည်။တရားသူကြီးများ၏ အလုပ်ကိစ္စ
အဝဝကို တရားသူကြီးမှတ်စာနှင့် ဓမ္မရာဇဝင် ပထမစောင်
အဦးပိုင်းတွင်ဖော်ပြထားသည်( သူကြီး ၃:၁၀၊၄:၄၊၁၀:၂-၃
၁၂:၇-၁၄၊၁၅:၂၀။ ၁ရာ ၄:၁၈၊ ၇:၁၅-၁၇)။
၂။ ထိုနှစ်ကာလအတွင်း သွင်ပြင်လက္ခဏာအကျဉ်း

တရားသူကြီးများခေတ်ကာလအတွင်း အဓိကဖြင့်
က္ကသရေလလူတို့ ကြုံတွေ့ရသော ဒုက္ခများ၏ ဇစ်မြစ်မှာ
ဘုရားသခင်စကားနားမထောင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ယောရှု၏ ဦဆောင်ခြင်းဖြင့် အောင်မြင်မှု မပြီပြတ်သေးတဲ့
ကျန်ရှိနေသေးသော ခါနာန်လူတို့ကို ဘုရားသခင်ညွန်ကြား
တဲ့အတိုင်း ပျက်ကွက်ခဲ့ကြသည်(တရာ ၇:၂-၄၊၉:၅၊ သူကြီး
၁:၂၁၊၂၇-၃၆)။ ဆိုးကျိုးရလဒ်မှာ ခါနာန်ပြည်သားတို့၏
မှားယွင်းသော ဘာသာရေးအလေ့အကျင့်များနောက်သို့
က္ကသရေလလူတို့လိုက်ပါသွားကြသည်။ ထိုအချိန်ကာလအ
တွင်း က္ကသရေလလူတို့၏အသက်တာ သွင်ပြင်လက္ခဏာ
မှာ ဘုရားသခင်ထံမှခွဲခွာခြင်း၊ဗာလဘုရားကို ကိုးကွယ်ခြင်း
တိုင်းတစ်ပါးရဲ့ အဓမ္မအနိုင်ကျင့်ခံရခြင်း၊ ဘုရားသခင်ထံ၌
ပြန်၍တောင်ပန် အကူညီတောင်ခြင်း၊တရားသူကြီးများမှ
ကယ်နုတ်ခြင်း၊ငြိမ်းချမ်းမှုရခြင်း၊ထို့နှောက် ဘုရားသခင်ထံ
မှ ခွဲခွာသွားခြင်းဖြင့် သံသရာလည်နေကြသည်(၂:၁၁-၃:၆။
ထိုအချိန်က က္ကသရေလလူတို့၏ အောင်မြင်ခြင်းမှာ
ခါနာန်ပြည်၏ တစ်စိတ်သဒေသသာဖြစ်ပြီး သူတို့တိုင်ပြည်
ပိုင် အချို့နေရာရပ်ဒေသတွင် ရန်သူများက တစ်ချိန်တည်း
ချုပ်ကိုင်ခြင်းများလည်းရှိသေးသည်( သူကြီး ၁၀:၇-၈၊၁၁:၅
၁၃:၁)။ထိုခေတ်ကာလ၌ က္ကသရေလလူမျိုးနွယ်စုများမှာ
စည်းလုံးညီညွတ်မှုမရှိခြင်းကြောင့် မသိမ်းပိုက်နိုင်သေးတဲ့
ခါနာန်ပြည်သားတို့နေထိုင်ရာနေရာများ၌ မျိုးနွယ်စုတစ်ခု
နှင့်တစ်ခုကြား ခွဲခြားမှုဖြစ်စေသည်(၁:၁-၁၉၊၂၇-၃၆၊၄:၂-၃
လူမျိုးအများစုမှာ ကိုယ်ကျိုးကိုသာ စိတ်ဝင်စားခြင်းကြောင့်
အရေးကြုံလာသောအခါ တစ်ဦးကိုတစ်ဦးကူညီကြရန်မှာ
နှောင့်နှေးကြသည်(၅:၁၅-၁၇၊၁၂:၂၊၁၅:၉-၃၃၊၂၀:၁၂-၁၄။
ဗဟိုအစိုးရမရှိခြင်းကို အခွငိ့ကောင်းတစ်ဖွယ်ယူကြခြင်းဖြင့်
မိမိတို့ဆန္ဒအရ ပြုမူနေကြသည်( ၁၇:၆၊၂၁:၂၅ )။
၃။ ကျမ်းတွင်ပါဝင်သော အကြောင်းအကျဉ်းချုပ်
က္ကသရေလပြည်အပေါ် ဦစွာကျရောက်လာသော
ဖိနိပ်ချုပ်ချယ်မှုမှာ မြောက်ဘက်မှလာခြင်းဖြစ်ပြီး ရှစ်နှစ်ခန့်
မျှကြာခဲ့ရာ ယုဒပြည်မှ ဩသံယေလက တွန်းလန်ခဲ့သည်
( ၃:၇-၁၁)။ထို့နောက် အမ္မုန်နှင့် အာမလင်လူတို့၏ အကူ
အညီဖြင့် အရှေ့ပိုင်းရှိမျိုးနွယ်စုအချို့နှင့်အတူ ဗင်္ယာမိန်နှင့်
ဧဖရိမ်မျိုးနွယ်စုအချို့တို့ကို မောဘလူများက ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်
ခဲ့သည်။တစ်ဆယ်ရှစ်နှစ်ကြာပြီးနောက် မောဘလူတို့ကို
ဗင်္ယာမိန်မျိုးနွယ်စုမှ ဧဟုဒအမည်ရှိသူက တွန်းလှန်ခဲ့သည်
(၃:၁၂-၃၀)။ ကန်ရိုးတန်းဒေသအချို့အပိုင်းများမှာ ဖိလိတ္တိ
လူတို့ကို အုပ်စိုးမှုအောက်မှ ရှံဂါဆိုသူက ကယ်နုတ်ခဲ့သည်
(၃:၃၁)။ဒေဗောရနှင့် ဗာရက်တို့ကလည်း အချို့မျိုးနွယ်စု
တို့၏ အကူအညီဖြင့် နြောက်ပိုင် ဂါလိလဲဒေသကို နှစ်ပေါင်း
နှစ်ဆယ်တိုင် ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်ခဲ့သူများကို အောင်မြင်ခဲ့သည်
(၄:၁-၅:၃၁)။
၃.၁ ဒေဗောရ နှင့် ဗာရက်
ဒေဗောရသည် လူအများ၏ ကြည်ညိုလေးစားသော
က္ကသရေလပြည်၏ အရက်ဘက်ဆိုင်ရာ အုပ်ချုပ်ရေးမှူးတစ်
ဦးဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်ထံမှ ပရောဖက်ဉာဏ်လည်းရရှိသူ
တစ်ဦးဖြစ်သည်။ဗေသလမြို့အနီးရှိ မြို့တစ်မြို့တွင်နေထိုင်
အမှုများ မိမိထံရောက်လာပါက စီရင်ဆုံးဖြတ်ပေးသည်။
ပရောဖက်မတစ်ဦးဖြစ်သညိ့အလျှောက်လည်း ခက်ခဲသော
အမှုကိစ္စများကို ဘုရားသခင်၏အလိုတော်အရ ဆုံးဖြတ်
ပေးခဲ့သည်( ၄:၄-၅)။ ပါလတိနပြည်မြောက်ပိုင်း၌ သိသရ
တပ်များကို က္ကသရေလတို့ အောင်မြင်မှုရရန် ညွန်ကြားပေး
ခဲ့ခြင်းကြောင့် သူမအား အထူးသတိရကြသည်။
ဗိုလ်ချုပ် ဗာရက်နှင့်အတူ က္ကသရေလတပ်များကို
တာဗော်တောင်သို့ ခေါ်ဆောင်ကာ သိသရစစ်မြင်းရထား
တပ်များကို ကိရှုန်မြစ်လွင်ပြင်သို့ ဖြားယောင်းရန် ရည်ရွယ်
ခဲ့သည်( ၄:၆-၁၀)။ပရောဖက်အသိဉာဏ်အရစစ်ပွဲ၏အခြေ
အနေကို ဒေဗောရကြို၍သိမြင်ခဲ့သည်။ပြင်းထန်သော မုန်
တိုင်းကျရောက်ပြီး မြစ်ရေလျှံတက်ကာ သိသရစစ်မြင်း
ရထားများ နွံ၌နစ်နေချိန်တွင် က္ကသရေလတပ်များက ဝင်
ရောက်တိုက်ခိုက်ပြီး ကြီးစွာသောအောင်မြင်မှုရခဲ့ကြသည်။
များပြားသောအသေးစိတ်အချက်အလက်များကို ဒေဗောရ
စပ်ဆိုသော"အောင်မြင်ခြင်း" တေးသီချင်းများတွင်တွေ့နိုင်
သည်( ၄:၁၂-၁၆၊၅:၁-၂၂)။
ထို့နောက် က္ကသရေလပြည်ကို နောက်ထပ်ဒုက္ခပေး
လာသူများမှာ မိဒျန်ဒေသမှလူတို့ဖြစ်ကြသည်။ အရှေ့ဘက်
မှဝင်ရောလာကြပြီး ယော်ဒန်မြစ်ကိုဖြတ်ကာ အားကိုးရာမဲ့
ဖြစ်နေသော က္ကသရေလလူတို့ကို ဝင်ရောက်တိုက်ခိုက်ကာ
အနောက်ပိုင်းဂါဇမြို့မှမြောက်ပိုင်း နာဿလိမြို့ထိဖြစ်လာ
သည်။နောက်ပိုင်း၌ ခါနာန်ပြည်အလယ်ပိုင်းရှိ မနာရှေမျိုး
နွယ်စုမှ ဂိဒေါင်က ၎င်းတို့အား မောင်ထုတ်နိုင်ခဲ့သည်
( ၆:၁-၈:၃၅)။
၃.၂ ဂိဒေါင်
က္ကသရေလလူတို့သည် ဗာလဘုရားကို ကိုးကွယ်ကြ
သောအခါ ဘုရားသခင်က အိမ်နီးချင်း မိဒျန်ပြည်သားများ
ကို က္ကသရေလလူတို့အား လုယှက်ဖျက်စီးရန်ခွငိ့ပြုလိုက်
သည်။ထိုသို့သောအခါ က္ကသရေလလူတို့သည် မခံရပ်နိုင်
သောကြောင့် ဘုရားသခင်အား ကယ်မရန် ငိုကြွေးမြည်
တမ်းကြသောကြောင့် ဘုရားသခင်က ဂိဒေါင်ကို ရွေးချယ်
ခဲ့သည်။ ဂိဒေါင်အနေဖြင့် အစပိုင်တိုင်မယုံနိုင်ခဲ့သော်လည်း
သူ၏ယဇ်ပူဇော်ခြင်း၌ အံဩဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် မီးလောင်ခြင်း မိမိအား ဘုရားသခင်ရွေးချယ်မှုကို ယုံကြည်
ခြင်းခိုင်မြဲစေသည်( ၆:၁၁-၂၄)။
က္ကသရေလလူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အကူအညီရ
နိုင်ရန် ပထမဦးစွာ မိမိတို့ကိုးကွယ်သော ဘုရားများကို
ဖျက်ဆီးပစ်ရန်ဖြစ်သည်။ ဂိဒေါင်နေထိုင်သော ဩဖရမြို့၌
သူ၏ဖခင်မှာ ဗာလဘုရားအတွက် တန်ဆောင်ကိုကြည့်ရှု
စောင့်ရှောက်ရသူဖြစ်သည်။ ဂိဒေါင်အားဖြင့် ပထမဦးစွာ
သူ့ဖခင် ပြောင်းလဲလာသည်။အခြားသူများက ရန်ထောင်
ခဲ့ကြသေးသည်( ၆:၂၅-၃၂)။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏
ကူညီခြင်းဖြင့် အခြားသူများလည်း မကြာမီပြောင်းလဲကာ
တိုက်ခိုက်ရေးတပ်ဖွဲ့ကို ဂိဒေါင်ဖွဲ့စည်းနိုင်ခဲ့သည်။ ဂိဒေါင်
နှစ်ကြိမ်မျှ ဘုရားသခင်၏ရွေးချယ်ခြင်းခံရသူဖြစ်ကြောင်း
အောင်မြင်ခွငိ့ပေးမည်ကို သက်သေပြရန် ပန်ကြားခဲ့သည်
( ၆:၃၃-၄၀)။
ဘုရားသခင်က လူတို့၏အစမ်းခွန်အားကြောင့်စစ်နိုင်
ရခြင်းမဟုတ်ဘဲ သူ၏အတူပါရှိခြင်းဘုန်းတန်ခိုးကြောင့်သာ
စစ်နိုင်ရသည်ကို သိမြင်စေလို၍ စစ်ချီရန် လူသုံးရာမျှသာ
ခွင့်ပြုခဲ့သည်( ၇:၁-၈)။ ထိုသို့ ဘုရားသခင်၏ ညွန်ကြားမှု
အတိုင်း ဂိဒေါင်တပ်တို့သည် ရန်သူစခန်းတွင်းသို့ တိတ်
ဆိတ်စွာဝင်သောအခါ မိဒျန်ပြည်သူတို့သည် အလွန်ထိတ်
လန့်နေကြကြောင်း သိရ၍ ဂိဒေါင်၏ ယုံကြည်ခြင်းအား
ပိုမိုခိုင်မြဲစေခဲ့သည်( ၇:၉-၁၅)။ ညလယ်အချိန်၌ ကျယ်
လောင်သော တံပိုးမှုတ်သံကြောင့် မိဒျန်ပြည်သားများ လန့်
နိုး၍ မိမိတို့အား က္ကသရေလစစ်သားများက ဝိုင်းရံထားကြ
သည်ဟုတွေးပြီး အထိတ်တလန့်ဖြစ်ကုန်ကြသည်။အချို့မှာ
စိတ်ရှုပ်ထွေးနေခြင်းကြောင့် သူတို့အချင်းချင်း တိုက်ခိုက်
ကြသည်။အချို့မှာ ထွက်ပြေး၍ ဂိဒေါင်တပ်က ဝင်ရောက်
တိုက်ခိုက်လေသည်( ၇:၁၆-၂၅)။
မိဒျန်ဘုရင်များသည် ယော်ဒန်မြစ်ကို ဖြတ်ကူးကာ
ထွက်ပြေးကြကြောင်း သိသောအခါသူတို့နောက်သို့ ဂိဒေါင်
လိုက်သွားပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူတို့အား ဖမ်းမိကြသည်။
ဂိဒေါင်က သူတို့အား မကွက်မျက်မီ မိမိနှင့် မိမိစစ်သည်များ
အား အကူအညီပေးရန် ငြင်းဆန်ခဲ့သော က္ကသရေလမြို့
တစ်မြို့မှ အပြစ်ပေးခဲ့သည်( ၈:၁-၂၁)။ ဂိဒေါင်သည် အမျိုး
သားသူရဲကောင်းဖြစ်လာပြီး သူ့အား ဂုဏ်ပြုရန်အချက်မှာ
သူတို့၏မင်းပြုရန်ဖိတ်ခေါ်ချက်ကို သူ ငြင်းဆိုခဲ့လေသည်။
သို့သော် သူသည် မမြင်ရသော ဘုရားသခင်အား မျက်မြင်
ရသည့်ပုံသဏ္ဍာန်ဖော်ကာ မိဒျန်တို့အပေါ် အောင်မြငိခြင်း
အတွက် အောင်ပွဲကျင်ပခဲ့သည်။ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ
ကောင်းသယောင်ယောင်ရှိသော်လည်း သူ့လူတို့အတွက်
ရုပ်တုဆင်းတုကိုးကွယ်ရန် လမ်းပြန်ဖွင့်ပေးခြင်းသို့ ရောက်
သွားခဲ့ရသည်။ ထိုသို့ လွှဲမှားစွာပြုလုပ်ခြင်းကြောင့် မကြာမီ
သူနှင့် သူမိသားစုအပြင် လူအပေါင်းတို့သည် ယခင်ကဲ့သို့
ရုပ်တုကိုးကွယ်ရာလမ်း ပြန်ရောက်သွားသည်(၈:၂၂-၂၈)။
ဂိဒေါင် အနိစ္စရောက်ပြီးနောက် သူ၏သားတစ်ဦးဖြစ်သူ
အဘီမလက်က ခါနာန်ပြည်အလယ်ပိုင်းကို အုပ်ချုပ်ရန် ကြိုးစားခဲ့ပြီး အချိန်တိုအတွင်း ခေတ်ထန်စွာ အုပ်ချုပ်ပြီး
နောက် အသတ်ခံရသည်( ၉:၁-၅၇)။ တောလနှင့် ယာက္ကရ တို့တို့သည် တရားသူကြီးအဖြစ် လုပ်ဆောင်ကြသည်။
သူတို့၏ လုပ်ဆောင်မှုများအကြောင်းကို အနည်းငယ်မျှသာ
သိရသည်( ၁၀:၁-၅)။ ထို့နောက် တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ကြာမျှ
ယောဒန်မြစ်၏ အရှေ့ဘက်ဒေသအပေါ် အမ္မုန်လူတို့က
ရက်စက်ကြမ်းတမ်းစွာ အုပ်ချုပ်ခဲ့ပြန်သည်။အနောက်ပိုင်း
မျိုးနွယ်စုအချို့လည်းပါသည်။ ၎င်းအမ္မုန်လူတို့အား အရှေ့
ဘက်ခြမ်းရှိ မျိုးနွယ်စု၏ အကြီးမားဆုံးသူရဲကောင်းတစ်ဦး
ယေဖသက အောင်နိုင်ခဲ့ပြန်သည်( ၁၀:၆-၁၂:၇)။
၃.၃ ယေဖသ
ယေဖသသည် ပြည့်တန်ဆာ အမျိုးသမီးတစ်ဦးမှ
မွေးဖွားလာ၍ သူ၏ဖခင်မှာ ဂိလဒ်ဖြစ်သည်။ ဂိလဒ်၏
မယား ဖွားမြင်သောသားတို့ကြီးပြင်လာကြသောအခါ
မိသားစုထဲမှ နှင်ထုတ်ခြင်းခံရပြီး ကြမ်းတမ်းခတ်ထန်၊
ခါးသီးသော ကမ္ဘာလောကကြီးအတွင်း ကြီးပြင်လာရသူ
ဖြစ်သည်( ၁၁:၁၃)။ ဂိလဒ်ပြည်၌နေသော က္ကသရေလလူ
တို့သည် ဗာလဘုရား ကိုးကွယ်ခြင်းကြောင့် ဘုရားသခင်
အမျက်ထွက်၍ အမ္မုန်အမျိုးတို့လက်၌ ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပတ်လုံး
ညှင်းဆဲမှုခံစေသည်။ ဘုရားသခင်ကိုပြန်တောင်ပန်ကြ၍
အမ္မုန်အမျိုးစစ်တပ်ကို စစ်ချီရန် ခေါင်ဆောင်လုပ်ပေးဖို့ရန်
ဂိလဒ်၏သား ယေဖသကိုတောင်ဆိုမှုပြုလာသည်။
ယေဖသကလည်း ရန်သူများကိုနိုင်လျှင် သူတို့၏ခေါင်
ဆောင်အဖြစ် ရပ်တည်ကာ မြို့ဝင်မင်းအဖြစ် ဆက်လက်
အုပ်ချုန်ရနိတောင်ဆိုမှုပြန်လျှောက်သည်။ထိုသို့ မျိုးနွယ်စု
အကြီးအကဲများလည်း သဘောသူညီးမှုပြုကြခြင်းဖြင့်
ယေဖသသည်လည်း ဘုရားသခင်က အောင်မြင်မှုပေးမည်
ဟု ယုံကြည်သည်( ၁၁:၄-၁၀)။ ယေဖသသည် စိတ်အား
ထက်တန်စွာဖြင့် ဘုရားသခင်ထံ၌ အောင်မြင်မှုပေးလျှင်
အိမ်အပြန် အဦးဆုံးကြိုဆိုလာသူအားဖြင့် ယဇ်ပူဇော်ခြင်း
ပြုမည်ဟု ကတိပေး တောင်ဆိုခဲ့သည်( ၁၁:၂၉-၄၀)။
ထိုသို့ဖြင့် ရန်သူများကိုအောင်နိုင်သောအခါ ကြိုဆိုလာ
သော မိမိသမီးအား ယဇ်ပူဇော်ရန်ဖြစ်လာခြင်းကြောင့်
ဝမ်းနည်းဖွယ်ရာ က္ကသရေလလူတို့ထဲ၌ မှားယွင်းသော
ကိုးကွယိခြင်းအချို့ဖြစ်ပေါ်လာစေသည်( ၄ရာ ၃:၂၇)။
ရန်သူများအား ယေဖသ တိုက်ခိုက်သောအခါ ဧဖရိပ်
မျိုးနွယ်စုမှ စစ်ပွဲတွင် ပါဝင်ရန် မဖိတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်းကြောင့်
ဧဖရျပ်အမျိုးသားတို့က ဂလဒ်လူတို့ကို အကြမ်းဖက်မည်ဟု
ခြိမ်းခြောက်ကြသည်။ ယေဖသကလည်း အလျှော့မပေးပဲ
တုန့်ပြန်၍ ပြင်းထန်စွာ စတင်တိုက်ခိုက်ကာ ထောင်ပေါင်း
များစွာ ဧဖရိပ်အမျိုးသားများကို သတ်ဖြတ်သည်( ၁၂:၁-၆။
ထို့နောက် မိမိဆန္ဒအတိုင်း ခြောက်နှစ်ခန့်မျှသာ အုပ်ချုပ်ပြီး
အနိစ္စရောက်လေသည်( ၁၂:၇)။
ယေဖသနောက်တွင် တရားသူကြီးများအဖြစ် က္ကဗဇန်၊
ဧလုန်နှင့် အဗဒုန်တို့ပေါ်ထွန်းသည်(၁၂:၈-၁၅)။ထို့နောက်
နှစ်လေးဆယ်ကြာမျှ မြေထဲပင်လယ် ကမ်းခြေမှ ကုန်းတွင်း
ပိုင် ဒန်းနှင့် ယုဒမျိုးနွယ်စုပိုင် နယ်မြေများထိ ဖိလိတ္တိလူတို့
လွှမ်းမိုးနိုင်ခဲ့ပြန်သည်။ ၎င်းတို့၏ လွှမ်းမိုးခြင်းကို ရှံဆုန်၏
ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော တစ်ကိုယ်တော် အောင်မြင်မှုများ
ဖြင့် နောင်ဆုံး၌ ဖျက်ဆီးပစ်ခဲ့သည်( ၁၃:၁-၁၆:၃၁)။
၃.၄ ရှံဆုန်
က္ကသရေလလူတို့သည် ဘုရားသခင်ရှေ့မှာ ပြစ်မှား
သော ဒုစရိုက်ကိုပြုသောကြောင့် အနှစ်လေးဆယ်ပတ်လုံး
ဖိလိတ္တိလူတို့လက်ထဲတွင်အပ်ခဲ့သည်။သို့သော်လည်း သူတို့
ပြန်လည်တိုက်ခိုက် တွန်းလှန်ရန်ထက် သူတို့ပြုသည့်တိုင်း
ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းခံရန်သာဆန္ဒရှိကြသည်။သို့သော်လည်း
ဘုရားသခင်သည် သူတို့စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းမှ နိုးကြားတက်
ကြွလာရန် ခွန်အားသစ်ဖြစ်စေဖို့ ရှံဆုန်ကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။
ရှံဆုန်သည် ဘုရားသခင်၏ နာဇရိကတိသစ္စာစကား
များအရ စည်းကမ်းသတ်မှတ်ချက်များနှင့်အညီ ဆံပင်ကို
မရိတ်ရ၊အသေကောင်ကို မချဉ်းကပ်ရ။ စပျစ်ရည်နှင့် သေရည် သေရက်ကို မသောက်ရန် မမွေးဖွားခင်ကတည်း
က သူ့မိခင်နှင့် ဖခင်ဖြစ်သူ မာနော်ထံ၌ ပြောကြားခဲ့သည်
( ၁၃: ၁-၁၄၊တော ၆:၂-၈)။
ရှံဆုန်သည် ကြီးလာသောအခါ သူ့အပေါ်ကျရောက်၍
ရရှိသောအထူးတန်ခိုးတော်များအားဖြင့် ထူးကဲသောအမှု
များကို ဆောင်ရွက်နိုင်ခဲ့သည်( ၁၃:၂၅၊၁၄:၆၊၉၊၁၅:၁၄)။
မိမိ၏ အမျိုးသားချင်းထံမှ အကူညီမပါပဲ ဖိလိတ္တိလူတို့ကို
တစ်ယောက်တည်းတိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့သည်။သူ၏ လူမျိုးတို့မှာ
အေးဆေးချမ်းမြေ့စွာနေသော်လည်း ရန်သူတို့အခြေဖျက်
စေမည့် နည်းလမ်းကို ရှံဆုန်ရှာဖွေလေ့ရှိသည်။ရန်သူတို့
ဘက်၌ အဆုံးရှုံး၊အပျက်အစီးများနိုင်သမျှ များအောင်ပြုဖို့
အခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်မခံခဲ့ပေ( ၁၄:၄)။
ဥပမာ - ရန်သူတို့ကို လှည့်ဖြားခင်းဖြင့် လောင်းကစား
တွင် အနိုင်ယူသွားသောအခါ ဖိလိတ္တိလူသုံးဆယ်မျှ ရှ့ဆုန်
သတ်ပစ်ခဲ့သည်( ၁၄:၁၈-၁၉)။ မိမိမယားအား အခြားသူ
တစ်ဦးထံ ပေးအပ်သောအခါ ဖိလိတ္တိလူတို့၏ လယ်ကွင်း
များကို ရှံဆုန်မီးရှို့ပစ်ခဲ့ပြန်သည်( ၁၅:၁-၅)။ မိမိမယားနှင့်
ယောက္ခမတို့အား သတ်ပစ်သောအခါ ဖိလိတ္တိလူတို့ကို
ရှံဆုန်ထပ်မံသတ်ပြန်သည်( ၁၅:၆-၈)။ မိမိအား ဖမ်းဆီးရန်
မြို့ကို ဝင်ရောက်တိုက်ခိုက်ကြသောအခါ ဖိလိတ္တိလူ တစ်
ထောင်မျှကို ရဧံဆုန်နောင်ထပ် သတ်ခဲ့ပြန်သည်(၁၅:၁၅)။
ရှံဆုန်ကို က္ကသရေလပြည်၏ တရာသူကြီးတစ်ဦးအဖြစ်
လူများကသိကြလာသည်။တရားဥပဒေဆိုင်ရာ ြင်းခုန်မှုများ
ကို ဖြေရှင်းပေးသည့် တရားသူကြီးမျိုးမဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်၏ လူတို့အပေါ်ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်သူတို့အား တရား
စီရင်ချက်ချမှတ်သည့်သဘော သက်ရောက်သည်။သူသည်
ဇာတိလူသားတစ်ဦးဖြစ်သည့်အလျှောက် ဘုရားသခင်၏
နာဇရိသစ္စာကို စောင့်ထိန်းရနိ အချို့သတိမမှုခဲ့ခြင်းရှိသည်
(၁၄:၈-၉)။သို့သော်အနှစ်နှစ်ဆယ်မျှမှတ်သားဖွယ်ကောင်းသော သူ၏တိုက်ခိုက်မှုများမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာပြီး
နှောက် ဒါဝိဒ်မင်းကြီး ပြီးစီးအောင် ပြုလုပ်ဆောင်ရွက်ခဲ့
သည့် ရွေးနုတ်ခြင်း၏ အစပြုခဲ့သည်( ၁၃:၅ခ၊၁၅:၂၀၊
၂ရာ ၈:၁၊၁၁-၁၂)။ ရှ့ဆုန်၏ အသက်ကုန်ဆုံးခါနီးတွင်
မိမိ၏နောက်ဆုံးကျန်ရစ်သညိ့ ဆက်ကပ်ခြင်းအမှတ်လက္ခ
ဏာကို ဖယ်ရှားရန် ခွငိ့ပြုခဲ့သည်။ သူ၏ရိတ်ဖြတ်ခြင်းမပြု
ရသေးသည့်ဆံပင်ဖြစ်သည်။ မိမိ၏ တန်ခိုးတော်ကို သူ့ထံမှ
ဘုရားသခင် ရုပ်သိမ်းတော်မူခဲ့သည်( ၁၆:၁၉-၂၀)။
သို့သော်လည်း ရှံဆုန်၏ အကြီးမားဆုံးသော အောင်ပွဲ
မှာ သေမည့်နေ့ရက်တွင်ဖြစ်ပြီး ဖိလိတ္တိခေါင်ဆောင်မှားနှင့်
ဦးဆောင်သူသုံးထောင်တို့အား ရှံဆုန်သတ်ပစ်နိုင်ခံသည်
၁၆:၂၃၊၂၈၊၃၀။ ဟေဗြဲ ၁၁:၃၂-၃၄)။ က္ကသရေလလူတို့ကို
မျော်လင့်ခြင်းအသစ် ရရှိစေသည့် ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုလည်း
ဖြစ်သည်။
၄။ နိဂုံး
က္ကသရေလပြည်တွင် မျိုးနွယ်စုတစ်နှင့်တစ်စုကြားတွင်
ဖြစ်ပေါ်လာသည့် အရေးကိစ္စများအား တရားမျှတစွာဖြင့် အုပ်ချုပ်ပေးသည့် ဗဟိုအစိုးရမရှိခြင်းကို ကျမ်းစာအဆုံး
ပိုင်တွင် မီးမောင်းထိုးပြသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့လိုရာ မိမိတို့ဆန္ဒအတိုင်း နေထိုင်းကြခြင်းဖြစ်သည်။ဤအချက်ကို
ဒန်းနှင့် ဗင်္ယာမိန်မျိုးနွယ်စုနှစ်စု၏ လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်မှုက
ပိုမိုထင်ရှားစွာ သရုပ်ဖော်ကြောင်းသိသာသည်။
မူရင်းအနေအထားအားဖြင့် မြေထဲပင်လယ်ကမ်းခြေ
အလယ်ပိုင်မှာ ဒန်းမျိုးနွယ်စုတည်ရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သော်လည်း
ဖိလိတ္တိလူတို့နှင့် အိမ်နီးချင်း အင်အားကြီးမျိုးနွယ်စုများ၏
ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်မှုများကြောင့် သူတို့ပိုင်နယ်မြေဖြစ်ကြသော
ယုဒ နှင့် ဧဖရိမ်မျိုးနွယ်စုမှ ဖယ်ရှားပေးခဲ့ရသည်။ မိမိတို့
မျိုးနွယ်စုအမှတ်အသားနှင့် လွတ်လပ်မှုများကို ဆက်လက်
ထိန်းသိမ်းတည်ရှိရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားသည့် ဒန်မျိုးနွယ်
စုက အခြေချနေထိုင်ရန် ရပိုင်ခွငိ့ ဂရုမမူအလေးမထားဘဲ
မြှေ ာက်ဘက်စွန်းဒေသများကို နယ်မြေသစ်အဖြစ် သူတို့
ရယူခဲ့ကြသည်( ၁၇:၁-၁၈:၃၁)။
သူတို့မျိုးနွယ်စုများအတွင်း ဗင်္ယာမိန်မျိုးနွယ်စုဝင်များက
အခြားမျိုးနွယိစု လူများအပေါ် ရင်စက်စွာပြုမှုခဲ့သည့်အပြစ်
များထင်းရှားသည်။(လေဝိအမျိုးသားတစ်ဦးသည် သူ့မယား
နှင့်အတူ ယုဒပြည်ဗက်လင်မြို့မှ က္ကသရေလပြည်သို့အပြန်
ဂိဗာမြို့ ဗင်္ယာမိန်မျိုးနွယ်နေရာအရပ်သို့ ရောက်သောအခါ
နေဝင်၍ အဖိုးအိုတစ်ဦးအိမ်၌တည်ခိုနေစဉ် ည၌ ဗင်္ယာမိန်
အမျိုးသားများလာ၍ လေဝိမယားအား ရက်စက်စွပြစ်မှား
ကြခြင်းဖြစ်သည်) က္ကသရေလတစ်ပြည်လုံးအတိုင်းအတာ
ဖြင့် အပြစ်ကျူးလွန်သူများအပေါ် တရားမျှသစွာ ပြုလုပ်ရန်
ဆောင်ဆိုမှုကို ငြင်းဆန်ခဲ့ခြင်းကြောင့်လည်း အခြားမျိုးနွယ်
စုများက ဝိုင်းဝန်းတိုက်ခိုက်ခဲ့ရာ မျိုးပြုတ်လုနီးပါးဖြစ်ခဲ့ရ
သည်( ၁၉:၁-၂၁:၁၅)။
သမ္မာကျမ်းစာ၏ အမွေအနှစ်များ

တရားသူႀကီးမွတ္စာ ျခံဳငံုလ့လာျခင္း- Book of Judges.
Reshare #9Dan Unicode & Zawgyi
===========
၁။ နိဒါန္း
ကၠသေရလလူမ်ိဳးတို႔ ခါနာန္ျပည္ကို ဝင္ေရာက္ၾကၿပီး
ဘုရင္စႏွစ္ျဖင့္အုပ္စိုးေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ မတည္ရွိခင္ကာလ
အတြင္း ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာခန္႔အား တရားသူႀကီးမ်ားေခတ္ဟု
သိရသည္။ထိုအခ်ိန္ကာလ၌ ဘုရားသခင္က ေခါင္ေဆာင္
အရည္အခ်င္းအထူးဆုေက်းဇူးေပးထားသည့္ ေယာက်ာၤား၊
သို႔မဟုတ္ မိန္းမတို႔ကို ေခါင္ေဆာင္အျဖစ္ ခြဲခန္႔ေပးသည္။
ထိုသူတို႔အား တရားသူႀကီးမ်ားဟု ေခၚဆိုသည္။ သူတို႔မွာ
ဘုရားသခင္၏ အျပစ္စီရင္ျခင္းမ်ညးကို ေဆာင္ရြက္ေပးရ
ၾကၿပီး၊ ကၠသေရလလူတို႔အေပၚ အတင္းအဓမၼအႏိုင္က်င့္
လာေသာ ရန္သူတို႔ကို နင္းထုတ္ျခင္း၊ ကၠသေရလလူမ်ိဳးတို႔
အတြင္း အျငင္းအပြားမႈမ်ား ေျဖရွင္းကိုင္တြယ္ေပးျခင္းျဖင့္
ေဆာင္ရြက္ေပးၾကသည္။တရားသူႀကီးမ်ား၏ အလုပ္ကိစၥ
အဝဝကို တရားသူႀကီးမွတ္စာႏွင့္ ဓမၼရာဇဝင္ ပထမေစာင္
အဦးပိုင္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည္( သူႀကီး ၃:၁၀၊၄:၄၊၁၀:၂-၃
၁၂:၇-၁၄၊၁၅:၂၀။ ၁ရာ ၄:၁၈၊ ၇:၁၅-၁၇)။
၂။ ထိုႏွစ္ကာလအတြင္း သြင္ျပင္လကၡဏာအက်ဥ္း
တရားသူႀကီးမ်ားေခတ္ကာလအတြင္း အဓိကျဖင့္
ကၠသေရလလူတို႔ ၾကံဳေတြ႕ရေသာ ဒုကၡမ်ား၏ ဇစ္ျမစ္မွာ
ဘုရားသခင္စကားနားမေထာင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေယာရႈ၏ ဦေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈ မၿပီျပတ္ေသးတဲ့
က်န္ရွိေနေသးေသာ ခါနာန္လူတို႔ကို ဘုရားသခင္ညြန္ၾကား
တဲ့အတိုင္း ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကသည္(တရာ ၇:၂-၄၊၉:၅၊ သူႀကီး
၁:၂၁၊၂၇-၃၆)။ ဆိုးက်ိဳးရလဒ္မွာ ခါနာန္ျပည္သားတို႔၏
မွားယြင္းေသာ ဘာသာေရးအေလ့အက်င့္မ်ားေနာက္သို႔
ကၠသေရလလူတို႔လိုက္ပါသြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ကာလအ
တြင္း ကၠသေရလလူတို႔၏အသက္တာ သြင္ျပင္လကၡဏာ
မွာ ဘုရားသခင္ထံမွခြဲခြာျခင္း၊ဗာလဘုရားကို ကိုးကြယ္ျခင္း
တိုင္းတစ္ပါးရဲ႕ အဓမၼအႏိုင္က်င့္ခံရျခင္း၊ ဘုရားသခင္ထံ၌
ျပန္၍ေတာင္ပန္ အကူညီေတာင္ျခင္း၊တရားသူႀကီးမ်ားမွ
ကယ္ႏုတ္ျခင္း၊ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရျခင္း၊ထို႔ေႏွာက္ ဘုရားသခင္ထံ
မွ ခြဲခြာသြားျခင္းျဖင့္ သံသရာလည္ေနၾကသည္(၂:၁၁-၃:၆။
ထိုအခ်ိန္က ကၠသေရလလူတို႔၏ ေအာင္ျမင္ျခင္းမွာ
ခါနာန္ျပည္၏ တစ္စိတ္သေဒသသာျဖစ္ၿပီး သူတို႔တိုင္ျပည္
ပိုင္ အခ်ိဳ႕ေနရာရပ္ေဒသတြင္ ရန္သူမ်ားက တစ္ခ်ိန္တည္း
ခ်ဳပ္ကိုင္ျခင္းမ်ားလည္းရွိေသးသည္( သူႀကီး ၁၀:၇-၈၊၁၁:၅
၁၃:၁)။ထိုေခတ္ကာလ၌ ကၠသေရလလူမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားမွာ
စည္းလံုးညီညြတ္မႈမရွိျခင္းေၾကာင့္ မသိမ္းပိုက္ႏိုင္ေသးတဲ့
ခါနာန္ျပည္သားတို႔ေနထိုင္ရာေနရာမ်ား၌ မ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခု
ႏွင့္တစ္ခုၾကား ခြဲျခားမႈျဖစ္ေစသည္(၁:၁-၁၉၊၂၇-၃၆၊၄:၂-၃
လူမ်ိဳးအမ်ားစုမွာ ကိုယ္က်ိဳးကိုသာ စိတ္ဝင္စားျခင္းေၾကာင့္
အေရးၾကံဳလာေသာအခါ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးကူညီၾကရန္မွာ
ေႏွာင့္ေႏွးၾကသည္(၅:၁၅-၁၇၊၁၂:၂၊၁၅:၉-၃၃၊၂၀:၁၂-၁၄။
ဗဟိုအစိုးရမရွိျခင္းကို အခြငိ့ေကာင္းတစ္ဖြယ္ယူၾကျခင္းျဖင့္
မိမိတို႔ဆႏၵအရ ျပဳမူေနၾကသည္( ၁၇:၆၊၂၁:၂၅ )။
၃။ က်မ္းတြင္ပါဝင္ေသာ အေၾကာင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္
ကၠသေရလျပည္အေပၚ ဦစြာက်ေရာက္လာေသာ
ဖိနိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမွာ ေျမာက္ဘက္မွလာျခင္းျဖစ္ၿပီး ရွစ္ႏွစ္ခန္႔
မၽွၾကာခဲ့ရာ ယုဒျပည္မွ ဩသံေယလက တြန္းလန္ခဲ့သည္
( ၃:၇-၁၁)။ထို႔ေနာက္ အမၼဳန္ႏွင့္ အာမလင္လူတို႔၏ အကူ
အညီျဖင့္ အေရွ႕ပိုင္းရွိမ်ိဳးႏြယ္စုအခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူ ဗယၤာမိန္ႏွင့္
ဧဖရိမ္မ်ိဳးႏြယ္စုအခ်ိဳ႕တို႔ကို ေမာဘလူမ်ားက ဖိႏိွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္
ခဲ့သည္။တစ္ဆယ္ရွစ္ႏွစ္ၾကာၿပီးေနာက္ ေမာဘလူတို႔ကို
ဗယၤာမိန္မ်ိဳးႏြယ္စုမွ ဧဟုဒအမည္ရွိသူက တြန္းလွန္ခဲ့သည္
(၃:၁၂-၃၀)။ ကန္ရိုးတန္းေဒသအခ်ိဳ႕အပိုင္းမ်ားမွာ ဖိလိတၱိ
လူတို႔ကို အုပ္စိုးမႈေအာက္မွ ရွံဂါဆိုသူက ကယ္ႏုတ္ခဲ့သည္
(၃:၃၁)။ေဒေဗာရႏွင့္ ဗာရက္တို႔ကလည္း အခ်ိဳ႕မ်ိဳးႏြယ္စု
တို႔၏ အကူအညီျဖင့္ ေျနာက္ပိုင္ ဂါလိလဲေဒသကို ႏွစ္ေပါင္း
ႏွစ္ဆယ္တိုင္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခဲ့သူမ်ားကို ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္
(၄:၁-၅:၃၁)။
၃.၁ ေဒေဗာရ ႏွင့္ ဗာရက္
ေဒေဗာရသည္ လူအမ်ား၏ ၾကည္ညိဳေလးစားေသာ
ကၠသေရလျပည္၏ အရက္ဘက္ဆိုင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးတစ္
ဦးျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ ပေရာဖက္ဥာဏ္လည္းရရွိသူ
တစ္ဦးျဖစ္သည္။ေဗသလၿမိဳ႕အနီးရွိ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တြင္ေနထိုင္
အမႈမ်ား မိမိထံေရာက္လာပါက စီရင္ဆံုးျဖတ္ေပးသည္။
ပေရာဖက္မတစ္ဦးျဖစ္သညိ့အေလၽွာက္လည္း ခက္ခဲေသာ
အမႈကိစၥမ်ားကို ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္အရ ဆံုးျဖတ္
ေပးခဲ့သည္( ၄:၄-၅)။ ပါလတိနျပည္ေျမာက္ပိုင္း၌ သိသရ
တပ္မ်ားကို ကၠသေရလတို႔ ေအာင္ျမင္မႈရရန္ ညြန္ၾကားေပး
ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သူမအား အထူးသတိရၾကသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဗာရက္ႏွင့္အတူ ကၠသေရလတပ္မ်ားကို
တာေဗာ္ေတာင္သို႔ ေခၚေဆာင္ကာ သိသရစစ္ျမင္းရထား
တပ္မ်ားကို ကိရႈန္ျမစ္လြင္ျပင္သို႔ ျဖားေယာင္းရန္ ရည္ရြယ္
ခဲ့သည္( ၄:၆-၁၀)။ပေရာဖက္အသိဥာဏ္အရစစ္ပြဲ၏အေျခ
အေနကို ေဒေဗာရႀကိဳ၍သိျမင္ခဲ့သည္။ျပင္းထန္ေသာ မုန္
တိုင္းက်ေရာက္ၿပီး ျမစ္ေရလၽွံတက္ကာ သိသရစစ္ျမင္း
ရထားမ်ား ႏြံ၌နစ္ေနခ်ိန္တြင္ ကၠသေရလတပ္မ်ားက ဝင္
ေရာက္တိုက္ခိုက္ၿပီး ႀကီးစြာေသာေအာင္ျမင္မႈရခဲ့ၾကသည္။
မ်ားျပားေသာအေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ားကို ေဒေဗာရ
စပ္ဆိုေသာ"ေအာင္ျမင္ျခင္း" ေတးသီခ်င္းမ်ားတြင္ေတြ႕ႏိုင္
သည္( ၄:၁၂-၁၆၊၅:၁-၂၂)။
ထို႔ေနာက္ ကၠသေရလျပည္ကို ေနာက္ထပ္ဒုကၡေပး
လာသူမ်ားမွာ မိဒ်န္ေဒသမွလူတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ အေရွ႕ဘက္
မွဝင္ေရာလာၾကၿပီး ေယာ္ဒန္ျမစ္ကိုျဖတ္ကာ အားကိုးရာမဲ့
ျဖစ္ေနေသာ ကၠသေရလလူတို႔ကို ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ကာ
အေနာက္ပိုင္းဂါဇၿမိဳ႕မွေျမာက္ပိုင္း နာႆလိၿမိဳ႕ထိျဖစ္လာ
သည္။ေနာက္ပိုင္း၌ ခါနာန္ျပည္အလယ္ပိုင္းရွိ မနာေရွမ်ိဳး
ႏြယ္စုမွ ဂိေဒါင္က ၎တို႔အား ေမာင္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သည္
( ၆:၁-၈:၃၅)။
၃.၂ ဂိေဒါင္
ကၠသေရလလူတို႔သည္ ဗာလဘုရားကို ကိုးကြယ္ၾက
ေသာအခါ ဘုရားသခင္က အိမ္နီးခ်င္း မိဒ်န္ျပည္သားမ်ား
ကို ကၠသေရလလူတို႔အား လုယွက္ဖ်က္စီးရန္ခြငိ့ျပဳလိုက္
သည္။ထိုသို႔ေသာအခါ ကၠသေရလလူတို႔သည္ မခံရပ္ႏိုင္
ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အား ကယ္မရန္ ငိုေႂကြးျမည္
တမ္းၾကေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ဂိေဒါင္ကို ေရြးခ်ယ္
ခဲ့သည္။ ဂိေဒါင္အေနျဖင့္ အစပိုင္တိုင္မယံုႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း
သူ၏ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း၌ အံဩဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ မီးေလာင္ျခင္း မိမိအား ဘုရားသခင္ေရြးခ်ယ္မႈကို ယံုၾကည္
ျခင္းခိုင္ျမဲေစသည္( ၆:၁၁-၂၄)။
ကၠသေရလလူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အကူအညီရ
ႏိုင္ရန္ ပထမဦးစြာ မိမိတို႔ကိုးကြယ္ေသာ ဘုရားမ်ားကို
ဖ်က္ဆီးပစ္ရန္ျဖစ္သည္။ ဂိေဒါင္ေနထိုင္ေသာ ဩဖရၿမိဳ႕၌
သူ၏ဖခင္မွာ ဗာလဘုရားအတြက္ တန္ေဆာင္ကိုၾကည့္ရႈ
ေစာင့္ေရွာက္ရသူျဖစ္သည္။ ဂိေဒါင္အားျဖင့္ ပထမဦးစြာ
သူ႔ဖခင္ ေျပာင္းလဲလာသည္။အျခားသူမ်ားက ရန္ေထာင္
ခဲ့ၾကေသးသည္( ၆:၂၅-၃၂)။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏
ကူညီျခင္းျဖင့္ အျခားသူမ်ားလည္း မၾကာမီေျပာင္းလဲကာ
တိုက္ခိုက္ေရးတပ္ဖြဲ႕ကို ဂိေဒါင္ဖြဲ႕စည္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ဂိေဒါင္
ႏွစ္ႀကိမ္မၽွ ဘုရားသခင္၏ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံရသူျဖစ္ေၾကာင္း
ေအာင္ျမင္ခြငိ့ေပးမည္ကို သက္ေသျပရန္ ပန္ၾကားခဲ့သည္
( ၆:၃၃-၄၀)။
ဘုရားသခင္က လူတို႔၏အစမ္းခြန္အားေၾကာင့္စစ္ႏိုင္
ရျခင္းမဟုတ္ဘဲ သူ၏အတူပါရွိျခင္းဘုန္းတန္ခိုးေၾကာင့္သာ
စစ္ႏိုင္ရသည္ကို သိျမင္ေစလို၍ စစ္ခ်ီရန္ လူသံုးရာမၽွသာ
ခြင့္ျပဳခဲ့သည္( ၇:၁-၈)။ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္၏ ညြန္ၾကားမႈ
အတိုင္း ဂိေဒါင္တပ္တို႔သည္ ရန္သူစခန္းတြင္းသို႔ တိတ္
ဆိတ္စြာဝင္ေသာအခါ မိဒ်န္ျပည္သူတို႔သည္ အလြန္ထိတ္
လန္႔ေနၾကေၾကာင္း သိရ၍ ဂိေဒါင္၏ ယံုၾကည္ျခင္းအား
ပိုမိုခိုင္ျမဲေစခဲ့သည္( ၇:၉-၁၅)။ ညလယ္အခ်ိန္၌ က်ယ္
ေလာင္ေသာ တံပိုးမႈတ္သံေၾကာင့္ မိဒ်န္ျပည္သားမ်ား လန္႔
ႏိုး၍ မိမိတို႔အား ကၠသေရလစစ္သားမ်ားက ဝိုင္းရံထားၾက
သည္ဟုေတြးၿပီး အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။အခ်ိဳ႕မွာ
စိတ္ရႈပ္ေထြးေနျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္
ၾကသည္။အခ်ိဳ႕မွာ ထြက္ေျပး၍ ဂိေဒါင္တပ္က ဝင္ေရာက္
တိုက္ခိုက္ေလသည္( ၇:၁၆-၂၅)။
မိဒ်န္ဘုရင္မ်ားသည္ ေယာ္ဒန္ျမစ္ကို ျဖတ္ကူးကာ
ထြက္ေျပးၾကေၾကာင္း သိေသာအခါသူတို႔ေနာက္သို႔ ဂိေဒါင္
လိုက္သြားၿပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ သူတို႔အား ဖမ္းမိၾကသည္။
ဂိေဒါင္က သူတို႔အား မကြက္မ်က္မီ မိမိႏွင့္ မိမိစစ္သည္မ်ား
အား အကူအညီေပးရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ေသာ ကၠသေရလၿမိဳ႕
တစ္ၿမိဳ႕မွ အျပစ္ေပးခဲ့သည္( ၈:၁-၂၁)။ ဂိေဒါင္သည္ အမ်ိဳး
သားသူရဲေကာင္းျဖစ္လာၿပီး သူ႔အား ဂုဏ္ျပဳရန္အခ်က္မွာ
သူတို႔၏မင္းျပဳရန္ဖိတ္ေခၚခ်က္ကို သူ ျငင္းဆိုခဲ့ေလသည္။
သို႔ေသာ္ သူသည္ မျမင္ရေသာ ဘုရားသခင္အား မ်က္ျမင္
ရသည့္ပံုသ႑ာန္ေဖာ္ကာ မိဒ်န္တို႔အေပၚ ေအာင္ျမငိျခင္း
အတြက္ ေအာင္ပြဲက်င္ပခဲ့သည္။ သူ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ
ေကာင္းသေယာင္ေယာင္ရွိေသာ္လည္း သူ႔လူတို႔အတြက္
ရုပ္တုဆင္းတုကိုးကြယ္ရန္ လမ္းျပန္ဖြင့္ေပးျခင္းသို႔ ေရာက္
သြားခဲ့ရသည္။ ထိုသို႔ လႊဲမွားစြာျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ မၾကာမီ
သူႏွင့္ သူမိသားစုအျပင္ လူအေပါင္းတို႔သည္ ယခင္ကဲ့သို႔
ရုပ္တုကိုးကြယ္ရာလမ္း ျပန္ေရာက္သြားသည္(၈:၂၂-၂၈)။
ဂိေဒါင္ အနိစၥေရာက္ၿပီးေနာက္ သူ၏သားတစ္ဦးျဖစ္သူ
အဘီမလက္က ခါနာန္ျပည္အလယ္ပိုင္းကို အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး အခ်ိန္တိုအတြင္း ေခတ္ထန္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး
ေနာက္ အသတ္ခံရသည္( ၉:၁-၅၇)။ ေတာလႏွင့္ ယာကၠရ တို႔တို႔သည္ တရားသူႀကီးအျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။
သူတို႔၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားအေၾကာင္းကို အနည္းငယ္မၽွသာ
သိရသည္( ၁၀:၁-၅)။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ၾကာမၽွ
ေယာဒန္ျမစ္၏ အေရွ႕ဘက္ေဒသအေပၚ အမၼဳန္လူတို႔က
ရက္စက္ၾကမ္းတမ္းစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ျပန္သည္။အေနာက္ပိုင္း
မ်ိဳးႏြယ္စုအခ်ိဳ႕လည္းပါသည္။ ၎အမၼဳန္လူတို႔အား အေရွ႕
ဘက္ျခမ္းရွိ မ်ိဳးႏြယ္စု၏ အႀကီးမားဆံုးသူရဲေကာင္းတစ္ဦး
ေယဖသက ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ျပန္သည္( ၁၀:၆-၁၂:၇)။
၃.၃ ေယဖသ
ေယဖသသည္ ျပည့္တန္ဆာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးမွ
ေမြးဖြားလာ၍ သူ၏ဖခင္မွာ ဂိလဒ္ျဖစ္သည္။ ဂိလဒ္၏
မယား ဖြားျမင္ေသာသားတို႔ႀကီးျပင္လာၾကေသာအခါ
မိသားစုထဲမွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရၿပီး ၾကမ္းတမ္းခတ္ထန္၊
ခါးသီးေသာ ကမ႓ာေလာကႀကီးအတြင္း ႀကီးျပင္လာရသူ
ျဖစ္သည္( ၁၁:၁၃)။ ဂိလဒ္ျပည္၌ေနေသာ ကၠသေရလလူ
တို႔သည္ ဗာလဘုရား ကိုးကြယ္ျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္
အမ်က္ထြက္၍ အမၼဳန္အမ်ိဳးတို႔လက္၌ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး
ညႇင္းဆဲမႈခံေစသည္။ ဘုရားသခင္ကိုျပန္ေတာင္ပန္ၾက၍
အမၼဳန္အမ်ိဳးစစ္တပ္ကို စစ္ခ်ီရန္ ေခါင္ေဆာင္လုပ္ေပးဖို႔ရန္
ဂိလဒ္၏သား ေယဖသကိုေတာင္ဆိုမႈျပဳလာသည္။
ေယဖသကလည္း ရန္သူမ်ားကိုႏိုင္လၽွင္ သူတို႔၏ေခါင္
ေဆာင္အျဖစ္ ရပ္တည္ကာ ၿမိဳ႕ဝင္မင္းအျဖစ္ ဆက္လက္
အုပ္ခ်ဳန္ရနိေတာင္ဆိုမႈျပန္ေလၽွာက္သည္။ထိုသို႔ မ်ိဳးႏြယ္စု
အႀကီးအကဲမ်ားလည္း သေဘာသူညီးမႈျပဳၾကျခင္းျဖင့္
ေယဖသသည္လည္း ဘုရားသခင္က ေအာင္ျမင္မႈေပးမည္
ဟု ယံုၾကည္သည္( ၁၁:၄-၁၀)။ ေယဖသသည္ စိတ္အား
ထက္တန္စြာျဖင့္ ဘုရားသခင္ထံ၌ ေအာင္ျမင္မႈေပးလၽွင္
အိမ္အျပန္ အဦးဆံုးႀကိဳဆိုလာသူအားျဖင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း
ျပဳမည္ဟု ကတိေပး ေတာင္ဆိုခဲ့သည္( ၁၁:၂၉-၄၀)။
ထိုသို႔ျဖင့္ ရန္သူမ်ားကိုေအာင္ႏိုင္ေသာအခါ ႀကိဳဆိုလာ
ေသာ မိမိသမီးအား ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ျဖစ္လာျခင္းေၾကာင့္
ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ကၠသေရလလူတို႔ထဲ၌ မွားယြင္းေသာ
ကိုးကြယိျခင္းအခ်ိဳ႕ျဖစ္ေပၚလာေစသည္( ၄ရာ ၃:၂၇)။
ရန္သူမ်ားအား ေယဖသ တိုက္ခိုက္ေသာအခါ ဧဖရိပ္
မ်ိဳးႏြယ္စုမွ စစ္ပြဲတြင္ ပါဝင္ရန္ မဖိတ္ေခၚခဲ့ျခင္းေၾကာင့္
ဧဖရ်ပ္အမ်ိဳးသားတို႔က ဂလဒ္လူတို႔ကို အၾကမ္းဖက္မည္ဟု
ၿခိမ္းေျခာက္ၾကသည္။ ေယဖသကလည္း အေလၽွာ့မေပးပဲ
တုန္႔ျပန္၍ ျပင္းထန္စြာ စတင္တိုက္ခိုက္ကာ ေထာင္ေပါင္း
မ်ားစြာ ဧဖရိပ္အမ်ိဳးသားမ်ားကို သတ္ျဖတ္သည္( ၁၂:၁-၆။
ထို႔ေနာက္ မိမိဆႏၵအတိုင္း ေျခာက္ႏွစ္ခန္႔မၽွသာ အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး
အနိစၥေရာက္ေလသည္( ၁၂:၇)။
ေယဖသေနာက္တြင္ တရားသူႀကီးမ်ားအျဖစ္ ကၠဗဇန္၊
ဧလုန္ႏွင့္ အဗဒုန္တို႔ေပၚထြန္းသည္(၁၂:၈-၁၅)။ထို႔ေနာက္
ႏွစ္ေလးဆယ္ၾကာမၽွ ေျမထဲပင္လယ္ ကမ္းေျခမွ ကုန္းတြင္း
ပိုင္ ဒန္းႏွင့္ ယုဒမ်ိဳးႏြယ္စုပိုင္ နယ္ေျမမ်ားထိ ဖိလိတၱိလူတို႔
လႊမ္းမိုးႏိုင္ခဲ့ျပန္သည္။ ၎တို႔၏ လႊမ္းမိုးျခင္းကို ရွံဆုန္၏
ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ တစ္ကိုယ္ေတာ္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား
ျဖင့္ ေနာင္ဆံုး၌ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့သည္( ၁၃:၁-၁၆:၃၁)။
၃.၄ ရွံဆုန္
ကၠသေရလလူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕မွာ ျပစ္မွား
ေသာ ဒုစရိုက္ကိုျပဳေသာေၾကာင့္ အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လံုး
ဖိလိတၱိလူတို႔လက္ထဲတြင္အပ္ခဲ့သည္။သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔
ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ တြန္းလွန္ရန္ထက္ သူတို႔ျပဳသည့္တိုင္း
ဒုကၡဆင္းရဲျခင္းခံရန္သာဆႏၵရွိၾကသည္။သို႔ေသာ္လည္း
ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းမွ ႏိုးၾကားတက္
ႂကြလာရန္ ခြန္အားသစ္ျဖစ္ေစဖို႔ ရွံဆုန္ကိုျဖစ္ေပၚေစသည္။
ရွံဆုန္သည္ ဘုရားသခင္၏ နာဇရိကတိသစၥာစကား
မ်ားအရ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ဆံပင္ကို
မရိတ္ရ၊အေသေကာင္ကို မခ်ဥ္းကပ္ရ။ စပ်စ္ရည္ႏွင့္ ေသရည္ ေသရက္ကို မေသာက္ရန္ မေမြးဖြားခင္ကတည္း
က သူ႔မိခင္ႏွင့္ ဖခင္ျဖစ္သူ မာေနာ္ထံ၌ ေျပာၾကားခဲ့သည္
( ၁၃: ၁-၁၄၊ေတာ ၆:၂-၈)။
ရွံဆုန္သည္ ႀကီးလာေသာအခါ သူ႔အေပၚက်ေရာက္၍
ရရွိေသာအထူးတန္ခိုးေတာ္မ်ားအားျဖင့္ ထူးကဲေသာအမႈ
မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သည္( ၁၃:၂၅၊၁၄:၆၊၉၊၁၅:၁၄)။
မိမိ၏ အမ်ိဳးသားခ်င္းထံမွ အကူညီမပါပဲ ဖိလိတၱိလူတို႔ကို
တစ္ေယာက္တည္းတိုက္ခိုက္ႏိုင္ခဲ့သည္။သူ၏ လူမ်ိဳးတို႔မွာ
ေအးေဆးခ်မ္းေျမ့စြာေနေသာ္လည္း ရန္သူတို႔အေျခဖ်က္
ေစမည့္ နည္းလမ္းကို ရွံဆုန္ရွာေဖြေလ့ရွိသည္။ရန္သူတို႔
ဘက္၌ အဆံုးရွံုး၊အပ်က္အစီးမ်ားႏိုင္သမၽွ မ်ားေအာင္ျပဳဖို႔
အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံခဲ့ေပ( ၁၄:၄)။
ဥပမာ - ရန္သူတို႔ကို လွည့္ျဖားခင္းျဖင့္ ေလာင္းကစား
တြင္ အႏိုင္ယူသြားေသာအခါ ဖိလိတၱိလူသံုးဆယ္မၽွ ရွ႔ဆုန္
သတ္ပစ္ခဲ့သည္( ၁၄:၁၈-၁၉)။ မိမိမယားအား အျခားသူ
တစ္ဦးထံ ေပးအပ္ေသာအခါ ဖိလိတၱိလူတို႔၏ လယ္ကြင္း
မ်ားကို ရွံဆုန္မီးရွို႔ပစ္ခဲ့ျပန္သည္( ၁၅:၁-၅)။ မိမိမယားႏွင့္
ေယာကၡမတို႔အား သတ္ပစ္ေသာအခါ ဖိလိတၱိလူတို႔ကို
ရွံဆုန္ထပ္မံသတ္ျပန္သည္( ၁၅:၆-၈)။ မိမိအား ဖမ္းဆီးရန္
ၿမိဳ႕ကို ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ၾကေသာအခါ ဖိလိတၱိလူ တစ္
ေထာင္မၽွကို ရဧံဆုန္ေနာင္ထပ္ သတ္ခဲ့ျပန္သည္(၁၅:၁၅)။
ရွံဆုန္ကို ကၠသေရလျပည္၏ တရာသူႀကီးတစ္ဦးအျဖစ္
လူမ်ားကသိၾကလာသည္။တရားဥပေဒဆိုင္ရာ ျင္းခုန္မႈမ်ား
ကို ေျဖရွင္းေပးသည့္ တရားသူႀကီးမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္၏ လူတို႔အေပၚဖိႏိွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္သူတို႔အား တရား
စီရင္ခ်က္ခ်မွတ္သည့္သေဘာ သက္ေရာက္သည္။သူသည္
ဇာတိလူသားတစ္ဦးျဖစ္သည့္အေလၽွာက္ ဘုရားသခင္၏
နာဇရိသစၥာကို ေစာင့္ထိန္းရနိ အခ်ိဳ႕သတိမမႈခဲ့ျခင္းရွိသည္
(၁၄:၈-၉)။သို႔ေသာ္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မၽွမွတ္သားဖြယ္ေကာင္းေသာ သူ၏တိုက္ခိုက္မႈမ်ားမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿပီး
ေႏွာက္ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး ၿပီးစီးေအာင္ ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့
သည့္ ေရြးႏုတ္ျခင္း၏ အစျပဳခဲ့သည္( ၁၃:၅ခ၊၁၅:၂၀၊
၂ရာ ၈:၁၊၁၁-၁၂)။ ရွ႔ဆုန္၏ အသက္ကုန္ဆံုးခါနီးတြင္
မိမိ၏ေနာက္ဆံုးက်န္ရစ္သညိ့ ဆက္ကပ္ျခင္းအမွတ္လကၡ
ဏာကို ဖယ္ရွားရန္ ခြငိ့ျပဳခဲ့သည္။ သူ၏ရိတ္ျဖတ္ျခင္းမျပဳ
ရေသးသည့္ဆံပင္ျဖစ္သည္။ မိမိ၏ တန္ခိုးေတာ္ကို သူ႔ထံမွ
ဘုရားသခင္ ရုပ္သိမ္းေတာ္မူခဲ့သည္( ၁၆:၁၉-၂၀)။
သို႔ေသာ္လည္း ရွံဆုန္၏ အႀကီးမားဆံုးေသာ ေအာင္ပြဲ
မွာ ေသမည့္ေန႔ရက္တြင္ျဖစ္ၿပီး ဖိလိတၱိေခါင္ေဆာင္မွားႏွင့္
ဦးေဆာင္သူသံုးေထာင္တို႔အား ရွံဆုန္သတ္ပစ္ႏိုင္ခံသည္
၁၆:၂၃၊၂၈၊၃၀။ ေဟျဗဲ ၁၁:၃၂-၃၄)။ ကၠသေရလလူတို႔ကို
ေမ်ာ္လင့္ျခင္းအသစ္ ရရွိေစသည့္ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုလည္း
ျဖစ္သည္။
၄။ နိဂံုး
ကၠသေရလျပည္တြင္ မ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ႏွင့္တစ္စုၾကားတြင္
ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အေရးကိစၥမ်ားအား တရားမၽွတစြာျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေပးသည့္ ဗဟိုအစိုးရမရွိျခင္းကို က်မ္းစာအဆံုး
ပိုင္တြင္ မီးေမာင္းထိုးျပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔လိုရာ မိမိတို႔ဆႏၵအတိုင္း ေနထိုင္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။ဤအခ်က္ကို
ဒန္းႏွင့္ ဗယၤာမိန္မ်ိဳးႏြယ္စုႏွစ္စု၏ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈက
ပိုမိုထင္ရွားစြာ သရုပ္ေဖာ္ေၾကာင္းသိသာသည္။
မူရင္းအေနအထားအားျဖင့္ ေျမထဲပင္လယ္ကမ္းေျခ
အလယ္ပိုင္မွာ ဒန္းမ်ိဳးႏြယ္စုတည္ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း
ဖိလိတၱိလူတို႔ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္း အင္အားႀကီးမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ား၏
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားေၾကာင့္ သူတို႔ပိုင္နယ္ေျမျဖစ္ၾကေသာ
ယုဒ ႏွင့္ ဧဖရိမ္မ်ိဳးႏြယ္စုမွ ဖယ္ရွားေပးခဲ့ရသည္။ မိမိတို႔
မ်ိဳးႏြယ္စုအမွတ္အသားႏွင့္ လြတ္လပ္မႈမ်ားကို ဆက္လက္
ထိန္းသိမ္းတည္ရွိရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားသည့္ ဒန္မ်ိဳးႏြယ္
စုက အေျခခ်ေနထိုင္ရန္ ရပိုင္ခြငိ့ ဂရုမမူအေလးမထားဘဲ
ေျမႇ ာက္ဘက္စြန္းေဒသမ်ားကို နယ္ေျမသစ္အျဖစ္ သူတို႔
ရယူခဲ့ၾကသည္( ၁၇:၁-၁၈:၃၁)။
သူတို႔မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားအတြင္း ဗယၤာမိန္မ်ိဳးႏြယ္စုဝင္မ်ားက
အျခားမ်ိဳးႏြယိစု လူမ်ားအေပၚ ရင္စက္စြာျပဳမႈခဲ့သည့္အျပစ္
မ်ားထင္းရွားသည္။(ေလဝိအမ်ိဳးသားတစ္ဦးသည္ သူ႔မယား
ႏွင့္အတူ ယုဒျပည္ဗက္လင္ၿမိဳ႕မွ ကၠသေရလျပည္သို႔အျပန္
ဂိဗာၿမိဳ႕ ဗယၤာမိန္မ်ိဳးႏြယ္ေနရာအရပ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ
ေနဝင္၍ အဖိုးအိုတစ္ဦးအိမ္၌တည္ခိုေနစဥ္ ည၌ ဗယၤာမိန္
အမ်ိဳးသားမ်ားလာ၍ ေလဝိမယားအား ရက္စက္စြျပစ္မွား
ၾကျခင္းျဖစ္သည္) ကၠသေရလတစ္ျပည္လံုးအတိုင္းအတာ
ျဖင့္ အျပစ္က်ဴးလြန္သူမ်ားအေပၚ တရားမၽွသစြာ ျပဳလုပ္ရန္
ေဆာင္ဆိုမႈကို ျငင္းဆန္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္း အျခားမ်ိဳးႏြယ္
စုမ်ားက ဝိုင္းဝန္းတိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ မ်ိဳးျပဳတ္လုနီးပါးျဖစ္ခဲ့ရ
သည္( ၁၉:၁-၂၁:၁၅)။
သမၼာက်မ္းစာ၏ အေမြအႏွစ္မ်ား